Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας

Στις 21 Φεβρουαρίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας που καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO στις 17 Νοεμβρίου 1999 και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από τον Φεβρουάριο του 2000.

Σκοπός της είναι η προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας και της πολύγλωσσης εκπαίδευσης καθώς και η διάσωση των ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών.

Αφορμή για την υιοθέτησή της στάθηκε η Σφαγή της Ντάκα στις 21 Φεβρουαρίου 1952, όταν φοιτητές του Ανατολικού Πακιστάν (σημερινού Μπανγκλαντές) ξεσηκώθηκαν, στα πλαίσια του «Γλωσσικού Κινήματος», για να εμποδίσουν την απαγόρευση της γλώσσας τους Μπενγκάλι και την υιοθέτηση της επίσημης γλώσσας του Πακιστάν, Ουρντού.

Η αστυνομία έπνιξε τη διαμαρτυρία τους στο αίμα με αποτέλεσμα τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς. Η ημέρα ξεκίνησε να γιορτάζεται στο Μπανγκλαντές ως «Ημέρα του Γλωσσικού Κινήματος», για να αναγνωριστεί μετά από την UNESCO.

Από τις περίπου 6.000 γλώσσες που μιλιούνται σήμερα στον κόσμο, οι μισές από αυτές απειλούνται με εξαφάνιση. Πρόκειται για γλώσσες ιθαγενών πληθυσμών χωρίς γραπτή παράδοση και επίσημη αναγνώριση στα κράτη όπου ομιλούνται.

(Πηγή: http://www.neolaia.gr/2017/02/21/21-febrouariou-pagkosmia-hmera-mhtrikhs/ )
 

15 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου

250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο πάσχουν από διάφορες μορφές καρκίνου, το 80% των οποίων στις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος. Στη χώρα μας, περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, κυρίως από λευχαιμία. Το 70% από αυτά θεραπεύεται, λόγω της επάρκειας φαρμάκων και καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού. Αντίθετα, στις χώρες του τρίτου κόσμου τα ποσοστά θνησιμότητας είναι πολύ υψηλά.

Η Ελληνική Εταιρία Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Παιδικού Καρκίνου, περνάει μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας, αλλά και βεβαιότητας ότι οι περισσότερες μάχες μπορούν πλέον να κερδηθούν. 

«Κάθε χρόνος που περνάει προσθέτει νέα, ισχυρά και αποτελεσματικά όπλα στα χέρια των επιστημόνων, στη μάχη ενάντια στον καρκίνο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας», αναφέρει η Εταιρία. Σημειώνει ότι η ιατρική έρευνα, που έχει ως στόχο τα παιδιά που νοσούν με καρκίνο να πετυχαίνουν ίαση, χωρίς απώτερες επιπλοκές και προβλήματα, «φέρνει απτά αποτελέσματα, τα οποία ενισχύουν τον καθημερινό αγώνα που δίνουμε όλοι μας, γιατροί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, φυσιοθεραπευτές, διατροφολόγοι, ώστε οι μικροί ασθενείς να λαμβάνουν τη βέλτιστη θεραπεία μέσα στις καλύτερες συνθήκες περίθαλψης».

Στο μήνυμα υπογραμμίζεται ότι η προσπάθεια που γίνεται απαιτεί τη συμβολή όλων: ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει στον αγώνα ζωής των μικρών ασθενών, με το να γίνει εθελοντής αιμοδότης και εθελοντής δότης μυελού των οστών και με το να στηρίξει τους συλλόγους και φορείς υποστήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους.

«Η άμεση και αποτελεσματική συνδρομή της Πολιτείας για την άρτια και σύγχρονη αντιμετώπιση των παιδιών με καρκίνο στην Ελλάδα είναι απαραίτητη, γι' αυτό και κάθε προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση θα μας βρει αρωγούς», αναφέρεται στο μήνυμα.

Στόχος της Ελληνικής Εταιρίας Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας (ΕΕΠΑΟ), είναι τα ιατρικά επιτεύγματα που συντελούνται διεθνώς, να βρίσκουν άμεση εφαρμογή στην κλινική πράξη και στη χώρα μας. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕΠΑΟ συμμετέχει ενεργά σε διεθνείς πρωτοβουλίες και επιστημονικούς φορείς που προάγουν την ιατρική έρευνα και συμβάλλουν στη βελτίωση της κλινικής φροντίδας των μικρών ασθενών.

 (Πηγή:http://www.news.gr/ygeia/ta-nea-ths-ygeias/article/254764/15-fevroyarioy-pagkosmia-hmera-kata-toy-paidikoy.html )

 

Λουκιανός Κηλαηδόνης - Χαμηλή πτήση

Χαμηλή πτήση ( Πάρε μία δυνατή μοτοσικλέτα ) - 1982  

    

Λουκιανός Κηλαηδόνης

Πάρε μία δυνατή μοτοσυκλέτα
πάρε αν θες και το κορίτσι σου μαζί
κι όλα αυτά που σου τη σπάνε ξέχασέ τα
όσοι το `καναν δεν ήταν χαζοί

Είναι όμορφο να τρέχεις στα λιβάδια
κι από λόφους να περνάς τα δειλινά
ν’ αντικρίζεις πόλεις άγνωστες τα βράδια
και να μη σταματάς πουθενά

Όλα αυτά που θα σου πω, να τα θυμάσαι
σου μιλάει κάποιος που γνώρισε πολλά
κι όταν γέρνει στις στροφές, μην το φοβάσαι,
το κορίτσι σου κρατιέται καλά

Είναι όμορφο να τρέχεις σ’ άδειους δρόμους
και τριγύρω σου να βλέπεις τα βουνά
μακριά από συνθήματα και νόμους
και να μη σταματάς πουθενά

 

Στίχοι:  

Λουκιανός Κηλαηδόνης

Μουσική:  

Λουκιανός Κηλαηδόνης

Καλό Παράδεισο...

 

Διδάγματα ζωής από τον Κομφούκιο

Ο Κομφούκιος (551 π.Χ. – 479 π.Χ.), ήταν ένας φιλόσοφος της Ανατολής του οποίου τα πιστεύω στηρίζονταν στην προσωπική και ελεγχόμενη ηθική. Ο Κομφούκιος δίδαξε στους ανθρώπους τους κοινωνικούς κανόνες,την δικαιοσύνη και την ειλικρίνεια. 

Οι διδασκαλίες του έθεσαν τα θεμέλια πολλών μεταγενέστερων κινέζικων απόψεων για την εκπαίδευση και την συμπεριφορά του ιδανικού άνδρα, πώς ένα τέτοιο άτομο θα πρέπει να ζει τη ζωή του και να αλληλεπιδρά με τους άλλους, και τα σχήματα της κοινωνίας και της διακυβέρνησης στα οποία θα πρέπει να συμμετέχει. 

Ο Fung Yu-lan, μια από τις μεγάλες αυθεντίες του 20ου αιώνα για την ιστορία της κινεζικής σκέψης, συγκρίνει την επιρροή του Κομφούκιου στην κινεζική ιστορία με εκείνη του Σωκράτη στη Δύση.

• Δεν έχει σημασία πόσο αργά πας αρκεί να μην σταματάς.
• Ποτέ μην κάνεις φιλία με έναν άνθρωπο που δεν είναι καλύτερος από εσένα.
• Όταν θυμώνεις σκέψου τις συνέπειες.
• Ο ανώτερος άνθρωπος νοιώθει απόλυτα άνετα. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι πάντοτε εκνευρισμένος.
• Όταν παραπονιέσαι για το κακό, το διπλασιάζεις. Όταν το περιγελάς, το εξουδετερώνεις.
• Αν σε φτύνουν πίσω από την πλάτη σου, αυτό σημαίνει ότι είσαι μπροστά τους.
• Όταν είναι προφανές ότι δεν μπορείς να επιτύχεις τους στόχους σου,μην προσαρμόζεις τους στόχους αλλά προσάρμοσε τα βήματα των πράξεων σου.
• Αν μισείτε έναν άνθρωπο τότε έχετε  ηττηθεί από αυτόν.
• Αυτό που ο ανώτερος άνθρωπος επιδιώκει είναι να ασχολείται με το μέσα του, αυτό που ο μικρός άνθρωπος επιδιώκει είναι να ασχολείται με τους άλλους.
• Όπου κι αν πας, πήγαινε με όλη την καρδιά σου.
• Δώστε συμβουλές μόνο σε εκείνους τους ανθρώπους που αναζητούν την γνώση, αφού προηγουμένως έχουν ανακαλύψει την άγνοιά τους.
• Κοιτάζοντας τα μικρά πλεονεκτήματα, αποτρέπει μεγάλες υποθέσεις από το να επιτευχθούν.
• Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους.
• Ο ανώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τους άλλους.
• Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δεν θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου.
• Σε μια χώρα που κυβερνάται καλά, η φτώχεια είναι ντροπή. Σε μια χώρα που κυβερνάται άσχημα, ο πλούτος είναι ντροπή. 
• Προτού ξεκινήσεις ένα ταξίδι εκδίκησης, σκάψε δυο τάφους.
• Μην ανησυχείς αν οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν. Να ανησυχείς όταν εσύ δεν καταλαβαίνεις τους άλλους

Η αγάπη της μάνας που όλα τα νικά...

Μια μέρα ένα παιδάκι γύρισε από το σχολείο, κι έδωσε στην μαμά του ένα χαρτί. “Μαμά, ο δάσκαλος μου έδωσε αυτό το σημείωμα και μου είπε να το διαβάσεις. Τί λέει ;”

Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα καθώς διάβαζε στον μικρό το σημείωμα :
“Kυρία, ο γιος σας είναι ιδιοφυής. Αυτό το σχολείο είναι πολύ μικρό για κείνον και δεν διαθέτει τους ανάλογους δασκάλους για να τον εκπαιδεύσουν. Παρακαλώ μορφώστε τον μόνη σας.”
Μερικά χρόνια αφ' ότου η μητέρα του πέθανε, το παιδάκι που έγινε μεσήλικος και ο διασημότερος εφευρέτης του αιώνα, μια μέρα ψάχνοντας σε μια παλιά ντουλάπα βρήκε διπλωμένο και φυλαγμένο το παλιό γράμμα και το άνοιξε.
Το μήνυμα που ήταν γραμμένο στο χαρτί έλεγε :
“Ο γιος σας είναι διανοητικά ανεπαρκής και δεν μπορούμε να του επιτρέψουμε να παρακολουθεί τα μαθήματά μας, πλέον. Αποβάλλεται.”
Ο Έντισον συγκινήθηκε, κι έγραψε μετά στο ημερολόγιό του :
“Ο Τόμας Έντισον ήταν ένας διανοητικά ανεπαρκής μαθητής, που η μητέρα του τον μετέτρεψε στην ιδιοφυία του αιώνα.”

Ο γέρος Ινδιάνος της φυλής Τσερόκι

Ένα βράδυ ένας γέρος ινδιάνος της φυλής των Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε:

«Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο “λύκων” που υπάρχουν μέσα σε όλους μας. Ο ένας είναι το Κακό: είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Καλό: είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.»

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε: «Και ποιος λύκος νικάει παππού;»

Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά:

«Αυτός που ταΐζεις»

Υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό; Μία ιστορία διδύμων.

Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο:
«Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε: «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό που θα ακολουθήσει αργότερα».
«Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή;».
Το δεύτερο είπε: «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθήσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα».
Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μάς δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός. Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται».
Το δεύτερο όμως επέμενε: «Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως είναι διαφορετικό από ό,τι είναι εδώ. Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσικό "καλώδιο" πια».
Και το πρώτο απάντησε: «Ανοησίες. Και επιπλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει γυρίσει πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής, και μετά από τον τοκετό δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν οδηγεί πουθενά».
«Λοιπόν, δεν ξέρω», λέει το δεύτερο, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει».
Τότε το πρώτο μωρό απάντησε: «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα;»
Το δεύτερο είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της. Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει».
Τότε είπε το πρώτο: «Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει».
Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε: «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω».

Από τον συγγραφέα Útmutató a Léleknek.